|
|
| Anıtkabir Türkiye'nin başkenti Ankara'nın Çankaya ilçesinde yer alan Mustafa Kemal Atatürk'ün anıt mezarını içeren komplekstir. Emin Onat ile Orhan Arda'nın tasarımı olan yapı kompleksinin 1944'te başlanan inşası 1953'te tamamlanmıştır. Kompleks, anıt mezar binası başta olmak üzere çeşitli yapı ve anıtların yanı sıra Barış Parkı olarak adlandırılan ağaçlık alandan oluşmaktadır.
Atatürk'ün 10 Kasım 1938'deki ölümünün ardından naaşının, Ankara'da bir anıt mezar inşa edilene kadar Ankara Etnografya Müzesi'nde kalacağı açıklandı. Anıt mezarın inşa edileceği yeri belirlemesi amacıyla hükûmet tarafından bir komisyon kuruldu. Hazırlanan rapor doğrultusunda, 17 Ocak 1939'daki Cumhuriyet Halk Partisi meclis grubu toplantısında yapının Rasattepe'ye inşa edilmesine karar verildi. Bu kararın ardından ilgili arazide kamulaştırma çalışmaları başlatılırken yapının tasarımının belirlenmesi amacıyla 1 Mart 1941'de uluslararası bir proje yarışması açıldı. 2 Mart 1942'de sona eren yarışma sonrasında yapılan değerlendirmeler sonucunda, Emin Onat ve Orhan Arda'nın projesinin, birtakım değişikliklerle uygulanmasına karar verildi ve 9 Ekim 1944'te gerçekleştirilen temel atma töreniyle inşasına başlandı. Dört kısım hâlinde gerçekleştirilen inşaat, yaşanan birtakım sorunlar ve aksaklıklar nedeniyle planlanandan geç olarak Ekim 1953'te tamamlanırken, inşaat devam ederken dahi projede değişiklikler yapılmıştı. 10 Kasım 1953'te gerçekleştirilen bir törenle, Atatürk'ün naaşı buraya nakledildi. (Devamı...)
|
|
|
|
| Karabağ Hanlığı (Azerice: Qarabağ Xanlığı), 1747-1805 yılları arası bugünkü Azerbaycan arazisinde yerleşmiş ve İran'ın Kaçar Hanedanı egemenliği altında fiilen bağımsız olan Türk feodal devlet. Ayrıca, bugünkü Azerbaycan ve Ermenistan arasında büyük krizlere sebebiyet veren Dağlık Karabağ bölgesi ve çevresinde varlığını da sürdürmüştür. Penah Ali Han tarafından kurulmuştur. Rusya İmparatorluğu, 1805 yılında Karabağ Hanlığı'nın kontrolünü İran'dan almıştır. Fakat Karabağ'ın Ruslarca ilhakı 1813 Gülistan Antlaşması'na kadar resmileşmemiş, 1804-1813 Rus-İran Savaşı sonucu olarak İran hükümdarı Feth Ali Şah, Karabağ'ı resmen Rusya İmparatoru I. Aleksandr'a vermiştir. Hanlık 1822 yılında ortadan kaldırılmıştır. Rusya İmparatorluğu içinde önce Hazar Oblastı'nın sonra da Elizavetpol Guberniyası'nın bir parçası olmuştur. Hanlığın topraklarının büyük bir kısmını kaplayan arazi 1551 yılında Şah I. Tahmasp tarafından Gence-Karabağ Beylerbeyliği adı altında bir yönetim birimine dönüştürüldükten sonra 1588-1605 ile 1725-1735 yılları arasında Osmanlı Devleti egemenliğinde kalmış olduğu süre dışında Karabağ Hanlığı, uzun yıllar Safevi ve devamı niteliğindeki İran hanedanlııklarının egemenliğinde kalmıştı. Hanlığın temelleri Safevi Hanedanı'nın Aras Nehri ve Kura Nehri arasındaki Karabağ bölgesini 1606 yılında Ziyadoğlu Ailesi'ne vermesiyle feodal bir mülk olarak atılmıştı. (Devamı...)
|
| Louis Daguerre (tam adı: Louis-Jacques-Mandé Daguerre) (18 Kasım 1787 – 10 Temmuz, 1851), Fransız sanatçı ve kimyagerdir. Dagerreyotipi adlı fotoğrafik görüntü elde etme yöntemini bulmuştur.
Daguerre Cormeilles-en-Parisis, Val-d'Oise, Fransa'da doğmuştur. Mimarlık, tiyatro tasarımı ve manzara resmi üzerine eğitim almıştır. Kendini daha çok tiyatro çizimleri üzerine geliştirmiştir ve tiyatro tasarımları konusunda büyük üne kavuşmuştur. 1822 Temmuzunda Paris'te açılan Diorama'yı yaratmıştır. Daguerre, 1822 yılında dünyanın ilk kalıcı fotoğrafını geliştiren Joseph Nicéphore Niépce ile, bu buluşundan üç sene sonra birlikte çalışmaya başladı; ikili dört yıl boyunca ortak çalışmalar yaptı. Niépce 1833 yılında öldü. Daguerre, mükemmelleştirdiği dagerreyotipiyi yıllarca süren çalışmalarının ardından 1839 yılında Fransız Bilimler Akademisi ile birlikte o yılın 7 Ocağında]] tanıttı. Dönemin Fransız Hükümeti, Daguerre'den bu buluşun patentini isteyerek, buluşu tüm dünyanın serbestçe kullanımına açtı. Daguerre ve Niépce'nin oğlu bu buluşun detaylarını tüm dünya ile paylaşmaları karşılığında ölünceye kadar destek aldılar. Daguerre Paris'e 12 km uzaklıktaki Bry-sur-Marne'te hayatını kaybetti. (Devamı...)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| William Shakespeare'nin Kış Masalı eserinin II Perde, 3. Sahnesi: Sicilya Kralı Leontes, kendi eşi Kraliçe Hermione'nin Sicilya'yı ziyaret eden dostu Bohemya Kralı Polixenes ile zina işlediğini düşünüp Camillo'ya Polixenes'i zehirle öldürmesini emreder. Fakat Polixenes'in suçsuz olduğunu bilen Camillo, onu ihbar edip birlikte Sicilya'dan kaçar. Öfkelenen Leonetes Hermione'yi hapseder ve hapiste doğan kendi kızı Perdita'yı Bohemiya'ya bırakmasını Antigonus'a emreder. (J.P. Simon - John Opie'nin tablosunun gravür versiyonu, Haziran 1793).
|
Gravür: J.P. Simon, orijinal tablo: John Opie
|
|
|
|
|
|
|
Olaylar
Doğumlar
Ölümler
Daha fazlası...
|
|
.jpg)
